Stil blijven staan in de ontwikkeling of blijven ontwikkelen?
Alle ontwikkelingen in de kinderopvang volg ik actief. Zo ook de wet IKK die voor kinderdagverblijven per 1 januari 2018 van kracht is geworden en dan met name de beroepskracht kindratio die van kracht wordt per 1 januari 2019. Er mogen minder baby’s opgevangen worden door 1 leidster, ze gaan van 4 naar 3 baby’s op het kinderdagverblijf.
Voor gastouders is er altijd al een maximum aantal baby’s dat zij mogen opvangen per dagdeel, dat zijn er 2.
De hele discussie over wel meer leidsters op de groep plaatsen, of het uurtarief verhogen, zodat het de organisatie niet onnodig meer gaat kosten, volg ik op de voet. Daarnaast haalt het bij mij herinneringen op over mijn tijd als groepsleidster op de babygroep.
Al jaren vind ik de babyopvang een ondergeschoven kindje op het kinderdagverblijf. Ik worstelde zelf op de babygroep met de werkdruk met het aantal op te vangen kinderen per medewerker. Hoe kun je een baby “echte” aandacht geven als er nog meerdere baby’s op de groep zijn die deze aandacht nodig hebben. Hoe kun je het o zo nodige eigen dagritme waarborgen voor de baby als er meerdere baby’s zijn die je “moet” verzorgen. Echt niet meer dan een x aantal minuten heb je om een baby te voeden, te verschonen en hopelijk slapen ze niet allemaal tegelijk. Dan kun je, als het meezit nog tijd besteden aan de snelle ontwikkeling die baby’s doormaken in hun eerste levensjaar. Waarin veel dingen gevormd worden voor de toekomst, die zo belangrijk zijn.
Ook had ik de tijd die ik naar huis reed met de auto (30 minuten) echt nodig om alle geluiden en drukke bezigheden van me af te zetten.
Daarom ben ik blij nu als gastouder te werken en mijn eigen visie vorm te kunnen geven, hoeveel baby’s wil/kan ik maximaal geven wat zij daadwerkelijk nodig hebben. Daarnaast de andere kinderen die opgevangen worden niet uit het oog te verliezen.
Zelf als ouder heb destijds nadat mijn eerste kind eerst naar een kinderdagverblijf te hebben gebracht, daarna bewust de keuze gemaakt om mijn kinderen naar een gastouder te brengen voor de opvang. Daar zagen zij iedere dag hetzelfde gezicht, er waren geen volle groepen met veel lawaai, zodat de overgang van het rustige huis thuis, naar de gastouder met veel gemak kon worden gemaakt. Ze kregen volop aandacht en er werd specifiek aandacht gegeven aan hun ontwikkeling. Ik had niet zo maar een gastouder, het was een dame die jaren les had gegeven op een school en daar afscheid van had genomen ivm de regeltjes en voorgeschreven dingen voor de kinderen. Zij had dezelfde passie als ik heb, geef kinderen hetgeen waar ze het meest naar verlangen: geborgenheid en liefde, wat de basis is om te kunnen ontwikkelen.
Nu terug naar de ontwikkelingen in de kinderopvang en de wet IKK. Dit heeft me doen besluiten om zelf ook te blijven ontwikkelen en als extra verdieping de cursus BabyWijs te gaan volgen. Zodat ik goed uitgerust ben met de kennis en vaardigheden, om iedere baby individueel goed te begeleiden, ondersteunen en stimuleren in zijn of haar ontwikkeling. In samenwerking met de ouders een team te vormen, zodat het kind zich veilig, vertrouwd en geborgen kan ontwikkelen.
Er zullen nooit meer dan 2 baby’s aanwezig zijn en de kosten zullen niet stijgen. De groepsgrootte houd ik goed in de gaten, zodat alle kinderen hun rust, ruimte en aandacht kunnen en mogen ontvangen.
